IZVJEŠTAJ SA AKCIJE: Makarska-Biokovo

KRATAK OPIS AKCIJE: Nas dve ne bi bile Mi da svaki „put“ ne proširimo sa ponekom interesantnom destinacijom, koja je ovoga puta bila Zasavica-Specijalni Rezervat Prirode (SRP). Na svega 15km od grada Sremske Mitrovice nalazi se jedinstven prirodni fenomen Bara Zasavica gde žive autohtone domaće životinje kao što su podolsko goveče, svinja mangolica, i gde se možete družiti sa dabrovima i videti najveću farmu magaraca u ovom delu Evrope.

Vožnja čamcima kroz samu Zasavicu za ljubitelje foto-safarija pravo je uživanje pošto Vas priroda nikad ne ostavlja ravnodušnim a kao posebna atrakcija nudi se eko hleb i močvarska riba na talandari.
Da bi stigle do Zasavice, najpre smo doputovale u Sremsku Mitrovicu, prešle na Mačvansku stranu koristeći viseći pešački mosta na Savi i taxijem nastavile dalje, kako su nas posavetovali ljubazni građani Srema.

Sremska Mitrovica je grad s veoma dugim kontinuitetom života u kojem je nekoliko puta iz osnova menjala ne samo svoje ime, već i svoju fizionomiju:isprva drveno ilirsko-keltsko naselje, zatim antički grad i prestonica, srednjovekovna varoš sa mnogo gospodara, orjentalna palanka s minaretima, pukovsko graničarsko mesto, zanatsko-trgovački centar u doba građanskog prosperiteta i , najzad savremen industriski grad u punom naponu nove istorije.Antički grad Sirmijum, koji se nalazio na teritoriji današnje Sremske Mitrovice, je bio prestonica Rimskog carstva tokom perioda tetrarhije.

Nazvan je i „slavnom majkom gradova“ u kome su se rodili rimski carevi.Sirmijum je bio jedan od sedišta ranog hrišćanstva ali i mesto stradanja hrišćanskih mučenika. O ovome svedoče ostatci hrišćanske bazilike u samom centru grada nazvan „carska palata“.

Zatim prelaz preko „Pavlovića ćuprije“ i eto nas u BiH, gde se upućujemo prema Sarajevu, nezobilazna Baščeršija sa najboljim ćevapima a kome basta može i pivo.
Hitamo prema Jablanici da vidimo „Most na Neretvi“-lekcija iz istorije (Peta ofanziva-Borba za ranjenike).

Vuče nas i obnovljeni„Stari most „u Mostaru i spomenik Aleksi Šantić.

Lepote! Uz reku, kao labud beo,
Leži Mostar i, pun sunca, adiđara,
Sav treperi, i stremi s kopljima munara
Kao da bi nebu poleteti hteo….
——-
Što moja nisi? I što smiraj dana
Ne nosi meni zvijezde no jade?…
Što moje bašte ostaše bez grana
I slatka ploda što rađa i zrije
Na vatri sunca?…..

U Hrvasku ulazimo na graničnom prelazu Metković. Putujemo prema Pločama –izlazimo na Jadransko more i okrećemo prema severu u „zagrljaj“ Makarskoj revijeri. Makarska nas čeka obasjana suncem i stešnjena između mora i padina Biokova. Tamo gore vidimo dva poznata vrha :Vošac (1422mnv ) i Sv.Jure (1762mnv ).

Naš vodič lepo je isplanirao ovo kratko letovanje: jedan dan more-plaže, kupanje, izležavanje sa pogledom u morsko plavetnilo a sledeći, planina-najpre pešačenje do Velikog brda i svetilišta Vepric, pa sledi uspon na Vošac i na kraju Sv.Jure.

Biti u Makarskoj a ne obići Biokovo, Makarske zaseoke: Puharići, Makar i Kotišina, svetionik Sv.Perta, plaže Krvavice i Nugal kao i Malakološki muzej (zburka školjaka)u Franjevačkom samostanu, ne znači NIŠTA!
Uz to nađite vremena da se zasladite parčetom torte „Makarana“ ( badem i liker Maraskino)uz čašu hladnog Karlovačkog piva, videćete kako prija dok sedite na Rivi a turisti prolaze……

Nije izostala ni vožnja brodom do Hvara-Vrboska i Brača-Bol. Verni pratioci na tom morskom putu bili su nam galebovi koje smo hranili iz ruke sa ostacima ribe , hladno vino, priganice i ostale đakonije zbrisali smo sve sami uz pesmu:

Moj galebe,

Tebe gledam, s tobom letim

Po vrh svega……..Moj galebe….

Posle svega na red dođe povratak kući i kako reče Karađorđe ..“A sad koji kude …“ a moderni svet…“ A sad adio i ko zna kad i ko zna gde…..srešćemo se opet…“

Tekst i fotografije priredila Milena Andrijašević

[Show as slideshow]